ατταταί

ἀτταταῑ και ἀτταταταῑ (Α)

επιφώνημα πόνου, θλίψης ή στενοχώριας.

[ΕΤΥΜΟΛ. Ονοματοποιημένη λ. που εκφράζει άλγος (πρβλ. απαππαιπαί, ιατταταί κ.ά.)].